Powrót do szkoły – jak wspierać dziecko

Wyjątkowo długa przerwa, wymuszona epidemią spowodowaną przez koronawirusa, sprawia, że tegoroczny powrót do szkoły może okazać się trudniejszy niż zwykle. Podpowiadamy, jak przygotować dziecko do tego wymagającego okresu i pomóc mu ograniczyć związany z nim stres.

Kilkumiesięczna przerwa w chodzeniu do szkoły wymaga ponownej adaptacji do środowiska szkolnego. Może ona zająć nawet kilka tygodni.  „Przerwa w uczęszczaniu do szkoły mogła wiele zmienić. W poprzednim roku szkolnym, dzieci zdążyły już nawiązać kontakty i przyjąć w grupie określone role. Trwało to jednak tylko do początku marca, a potem szkoły zostały zamknięte z powodu koronawirusa. Dlatego po powrocie, relacje i zażyłość między dziećmi mogą wyglądać nieco inaczej” - mówi Marta Giedyk, psycholog z Centrum Medycznego Damiana.

To jak te relacje teraz się ułożą zależy od tego, w jakich grupach dzieci widywały się podczas wakacji i po kwarantannie. Te, które mieszkają bliżej siebie zapewne miały możliwość spotykania się, inne porozumiewały się za pomocą komunikatorów.  

„Już tutaj rysują się pierwsze różnice, bowiem nie każde dziecko w takim samym zakresie ma dostęp do Internetu, nie wszystkie też miały możliwość spotkania się. W konsekwencji wypracowane relacje rówieśnicze uległy zmianie. Dlatego teraz, po powrocie, wszyscy będą przechodzić ponowną adaptację rówieśniczą” – zaznacza psycholog. 

Co powinno się znaleźć w domowej apteczce [LISTA] Komunikat turystyczny GPN: zimowe warunki na szlakach

Szkoła – oprócz relacji rówieśniczych, to jednak przede wszystkim nauka. A ta – szczególnie w przypadku dzieci, w dużej mierze zależy od poczucia bezpieczeństwa w środowisku szkolnym. Do tego potrzebna jest przyjazna atmosfera, świadomość przynależności do grupy, znalezienie przyjaciół.  „Na odnalezienie się w grupie potrzeba czasu niezbędnego na odnowienie kontaktów z rówieśnikami po przerwie i ponowne poznanie struktury grupy. Pamiętajmy, że stan niepokoju i stresu związany z sytuacjami społecznymi utrudnia koncentrację, zapamiętywanie oraz przyswajanie nowych informacji” – zwraca uwagę specjalistka.

Jak pomóc dziecku odnaleźć się na nowo w szkole

• Ważne jest tempo wchodzenia w nowy rok szkolny. Dotychczas dzieci już od początku września, zaczynały dodatkowe zajęcia: językowe, muzyczne czy sportowe. W nowej epidemicznej rzeczywistości warto trochę zwolnić, nie układać od razu sztywnego, napiętego planu pozalekcyjnego. Daj dziecku czas na ponowne wejście w szkolny rytm. Już sam powrót do regularnych zajęć w szkole to duża zmiana i obciążenie. Starajmy się nie przytłoczyć dziecka totalną modyfikacją trybu dnia.   
• W związku z epidemią pewne zachowania dzieci przebywających w szkole będą musiały ulec zmianie. Częste dezynfekowanie rąk i utrzymywanie większego dystansu między sobą to niezbyt naturalne dla dzieci zachowania. Tym trudniejsze, że budowanie relacji u dzieci często ma też charakter niewerbalny. Częstowanie się jedzeniem, „dawanie sobie łyka”, wymienianie się zabawkami czy innymi przedmiotami to dla nich coś naturalnego. Niestety teraz i to będzie musiało zostać ograniczone. Rodzice muszą więc tłumaczyć swoim dzieciom dlaczego to ważne, aby nie pić po sobie z jednej butelki, nie częstować się batonikami, etc. 
• Mając na uwadze, że takie zachowania często po prostu budują relacje warto zadbać, żeby dziecko miało przy sobie np. swoją słomkę, a do śniadaniówki zapakować dodatkowo jakieś smakołyki podzielone na części, aby dziecko mogło, jeśli chce, poczęstować czymś kolegów.
• Pamiętajmy, że to co z punktu widzenia dorosłego jest mało ważne, w świecie dzieci może powodować konflikty, wpływać na ich relacje lub na postrzeganie w grupie. Dlatego warto dyskretnie obserwować relacje dziecka z rówieśnikami i wsłuchiwać się w jego potrzeby. 
• Interesuj się tym, co dzieje się w szkole, podpytuj o innych, o to co działo się każdego dnia. Bądź też otwarty na sygnały, które dziecko samo wysyła. Pamiętaj, że dla niego ważna jest już sama świadomość, że interesujesz się jego sprawami i to, że jesteś obok, po jego stronie.

(Źródło: zdrowie.pap.pl)